موتورهای دیزلی متعددی در بخش‌های مختلف خودروهای سنگین وجود دارند، از جمله اتوبوس‌هایی که در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته و کامیون‌های بزرگ با خودروهای کمتر حرکت می‌کنند. آنها همچنین دارای مزایای اضافی استفاده از سوخت کمتر در مقایسه با موتورهای بنزینی هستند که به صرفه جویی در هزینه سوخت کمک می کند. اما، مانند هر موتور دیگری، موتورهای دیزلی نیز بخش کوچکی از گازهای سمی آزاد می کنند - برای مثال اکسیدهای نیتروژن. اگر این گازها به درستی کنترل نشوند، برای محیط زیست مضر هستند و سلامت انسان را نیز به خطر می اندازند. سنسورهای اکسیژن نقش مهمی در کاهش مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای از موتورهای دیزل ایفا می کنند.
سنسور اکسیژن ابزار خاصی است که حجم اکسیژن موجود در اگزوز موتور دیزل را اندازه گیری می کند. اگزوز گازی است که پس از احتراق سوخت خارج می شود. سنسور اکسیژن با کامپیوتر موتور که در اصل مغز موتور است ارتباط برقرار می کند. سپس این اطلاعات به موتور در تعیین میزان هوا و سوخت برای عملکرد صحیح کمک می کند. به عنوان مثال، با استفاده از مقدار مناسب هوا و سوخت، موتور می تواند سوخت را به طور کامل بسوزاند. این همچنین به این معنی است که موتورهای دیزلی می توانند آلودگی کمتری از جمله مونوکسید کربن و سایر گازهای مضر را اعمال کنند و در عین حال قدرت بیشتری تولید کنند.
حسگرهای اکسیژن در سیستم اگزوز موتورها یافت می شوند، که بخشی است که با گازهایی که پس از احتراق خارج می شوند سروکار دارد. آنها با ارزیابی غلظت اکسیژن موجود در گازهای خروجی عمل می کنند. انواع سنسور اکسیژن موتور دیزل سنسورهای زیرکونیا و سنسورهای تیتانیا از محبوب ترین انواع سنسورهای اکسیژن هستند. استفاده گسترده از سنسورهای زیرکونیا به دقت بسیار بالای آنها و همچنین تمایل به پاسخ قوی زمانی که غلظت اکسیژن به صفر درجه نزدیک می شود نسبت داده می شود. اکنون، سنسورهای تیتانیا کاملاً متفاوت عمل می کنند. اندازه گیری سطح اکسیژن نیز متفاوت است زیرا بر واکنش شیمیایی خاصی که در سطح سنسور رخ می دهد متکی است.
سنسورهای اکسیژن با یک ماده سرامیکی خاص ساخته شده اند که دو جزء کلیدی را ترکیب می کند: عناصر گرمایش و حسگر. عنصر گرمایش مهمترین بخش است، زیرا سنسور را تا دمای مناسب گرم می کند تا بتواند به طور موثر عمل کند. این دما تقریباً همیشه 500 تا 800 درجه سانتیگراد است: مانند تاول گرم. عنصر حسگر آن از ماده ای تشکیل شده است که بر اساس تغییر در مقدار اکسیژن واکنش نشان می دهد. هنگامی که این اتفاق می افتد، یک سیگنال ولتاژ تولید می کند. این سیگنال به رایانه موتور رله می شود، که آن را می خواند و از این اطلاعات برای تنظیم میزان سوخت موتور (برای ایجاد نسبت هوا و سوخت) استفاده می کند.
حسگرهای اکسیژن به طور فزاینده‌ای حیاتی می‌شوند زیرا افراد و شرکت‌های بیشتری موتورهای دیزلی را اتخاذ می‌کنند. این سنسورها عملکرد بهینه موتورهای دیزلی را تضمین می کنند و در عین حال آلایندگی های مضر را نیز کاهش می دهند. چندین کشور و منطقه شروع به ایجاد استانداردهای سختگیرانه تری برای آلودگی دیزل کردند. این بدان معنی است که سازندگان موتورهای دیزلی باید از حسگرهای پایین با تکنولوژی بالا استفاده کنند، همانطور که درون مکانیکال تولید می کند. تولیدکنندگان موتور با مجهز شدن به این سنسورها می‌توانند تضمین کنند که موتورهایشان فرآیند کارآمدی را ارائه می‌کنند و تمیزترین هوا را ارائه می‌کنند.
حق چاپ © Guangzhou Derun Mechanical & Electrical Fittings Co., Ltd کلیه حقوق محفوظ است - سیاست حفظ حریم خصوصی
